IMPOENITENTES Haretici

IMPOENITENTES Haretici

dicuntur in Eccl. Rom. qui coram Iudice Fidei, ut vocant, haereseos convicti, vel eam confitentes, errorem abiurare et satisfactionem competentem exhibere renuunt. Talis arcto in carcere aslervatur, compedibus catenisque constrictus, ne possit evadere aliosque inficere; nec ullus ad eum intrare permittitur, nec cum eo loqui nisi custodes: interim ad conversionem eius omnia adhibentur media, iuxta Conc. Biterr. c. 17. Quae si frustra sint omnia, atque ipse, post dimidii, vel integri anni spatium, in eodem statu maneat, neque paenitere, nec opiniones suas abiurare velit, condemnatur ut haereticus pertinax, et ut talis brachio saeculari traditur. Si censentiat abiurare, admittitur; et factâ abiuratione, quia creditur metu mortis potius facta, quam amore veritatis, olim ad perpetuum imum carcerem condemnabatur, cuius loco hodie triremes adhibentur. Quod si delatus sit Haereticus impaenitens et relapsus, licet convertatur, a morte tamen liberari non potest: at vivus non comburitur, sed strangulatur prius, ut suo loco dicemus. Vide Phil. a Limborch. Hist. Inquisit. l. 3. c. 5. et l. 4. c. 35.